එකමත් එක කාලෙක නිලට නිලේ වතුර පිරුණු විලක් ළඟ වයසක කොක්කුදෙන්නෙක් සහ පුංචි ඉබ්බෙක් ඉතා සතුටෙන්, සැපපහසුවෙන් ජීවත් වුණා. අවාසනාවකට දරුණු නියඟයක් ඇවිත් මේ තුන්දෙනාගේ සැපපහසු ජීවිතවලටබාධා කරමින් අර දියපිරුණු විල සම්පූර්ණයෙන්ම හිඳෙන්න පටන් ගත්තා.කෑම බීම හිඟ උණු නිසා තවත් මේ විල ළඟ ජීවත්වීමට බැරි බවත් තමන්ටඉක්මනින්ම අලුත් නිවහනක් හොයාගන්න වෙන බවත් කොක්කු දෙන්නාටතේරුම් ගියා. […]
ඔන්න එකෝමත් එක කාලෙක ජීවත් වුණා කපටි ඒ වගේම හරිම මෝඩ මිනිස්සුදෙන්නෙක්. එක්කෙනෙක් රයිගමයා. අනෙක් එක්කෙනා ගම්පලයා. දවසක්අතරමගදි මුණ ගැහුණු මේ දෙන්නා මෙහෙම කතා වුණා. “අපි දෙන්නා එකතු වෙලා වෙලඳාමක් කරන්න පටන් ගමුද?” ගම්පළයා ඇහුවා. “ඒක හොඳ අදහස. ඒත් අපි මොනවාද වෙළඳාම් කරන්නේ?” රයිගමයා කිව්වා. “අපි ඔය වත්ත පිටියේ තියෙන මොනවහරි එකතු කරන් පොළට ගිහින්විකුණමු.”
එකමත් එක කාලෙක ලස්සන ගමක ගොවි පවුලක් ජීවත් වුණා. මේ ගමරාළටයි ගම හාමිනේටයි ලස්සනදරුවෝ පස් දෙනෙක් හිටියා. හරිම සතුටින් ජීවත් වුණ මේ පවුලේ දෙමව්පියන්ට තිබුණු එකම ප්‍රශ්නයවුණේ දරුවන් පොඩි දේටත් රණ්ඩු සරුවල් වීමයි. කාලයක් යද්දි වයසින් ටිකක් වැඩිමහල් උනත් මේදරුවන්ගේ රණ්ඩු සරුවල් නම් නතර වුණේ නෑ. මේ ගැන දෙමව්පියන් හිටියේ හරිම දුකින්. එක දවසක් තාත්තාට
එකමත් එක කාලෙක එක ගෙදරක බළලුන් දෙදෙනෙක් ජීවත් වුණා. ඒ දෙන්නා හොඳම යාලුවෝ උනත් කවදාවත් සමගියෙන් දෙයක් බෙදා හදා ගන්න පුරුදු වෙලාහිටියේ නෑ. මෙහෙම ඉන්නකොට දවසක් මේ දෙන්නට කැවුම් ගෙඩියක්හම්බවුනා. ඔන්න ඉතින් හැමදාම වගේ මේ දෙන්නට මේ කැවුම බෙදාගන්ඩ බැරුව දෙන්නාවාදයකට පැටලුනා. මේ වෙලාවේ බළලුන්ගේ ගෙදර ළඟින් වෙන ගමනක් යන රිළවෙක්ට මේදෙන්නාගේ වාදය ඇහුණා. තමන්ගේ
