එකමත් එක කාලෙක කපටි වෙළෙන්දෙක් සිටියා. ඔහු මේ වෙළඳාම් කරන්න රට වටේ ගියේ ඔහුගේ
ප්‍රියතම බූරුවත් එක්ක. මේ වෙළෙන්දා තමන්ගේ වෙළදාමට බඩු පටවගෙන ගියේ ඒ බූරුවාගේ පිටේ.
මේ ගමන් අතරමග මහන්සිය නිවාගන්න නතර වුණු වෙලාවට මේ වෙළෙන්දා පොඩි කපටි වැඩක් කරන්න
පුරුදු වෙලා හිටියා. ඒ තමයි මේ වෙළෙන්දා තමන්ගෙ බූරුවා භයානක සිංහයෙක් කියලා පේන්න බූරුවට
සිංහ හමක් පොරවනවා. ඉතින් මේ සිංහ හම පොරව ගත්ත බූරුවා දැක්ක මිනිස්සු සිංහයෙක් කියලා
රැවටිලා කොයි වෙලාවකවත් බූරුවාට කිට්ටු වෙන්නෙ නෑ.
ඉතින් මේ අවස්ථාවෙන් ප්‍රයෝජන ගන්න කපටි වෙළෙන්දා තමන්ගෙ බූරුවාට හිතේ හැටියට අනුන්ගේ
වගාවන්වලට ගිහින් රසට ඒ වගාවන් කන්න ඉඩ දුන්නා.
මේ විදිහට බඩ පුරවගත්ත බූරුවා ආපහු ආවහම වෙළෙන්දා සිංහ හම ගලවලා ආපහු බූරුවාගේ පිටේ බඩු
පටවගෙන තමන්ගේ ගමන යනවා.
මේ විදිහට දිගටම වෙළෙන්දායි බූරුවයි මේ වැඩේ පුරුද්දක් විදිහට කරගෙන ගියා. ඔන්න එක දවසක් එක
ගමකදි මේ අපූරු සිංහයා කුඹුරුක ඉන්නවා දැකපු මිනිස්සු බයේ දුවන්න ගත්තා.
ඒ ගමේ හිටපු එක නුවණක්කාර මනුස්සයෙක් දුවන මිනිස්සු නතර කරලා එයාලගෙන් දුවන්නෙ මොකද
කියලා ඇහුවා. විස්තරය කල්පනාවෙන් අහගත්ත නුවණක්කාර මනුස්සයාට තේරුණා මෙතන මොකක් හරි
වරදක් තියෙන බව. මොකද සිංහයෝ ගොයම් කන්නේ නෑනේ.
නුවණක්කාරයා ගමේ මිනිස්සු ඔක්කොම එක් කරගෙන කුඹුරට ගියා. ටිකක් මේ සිංහයාට කිට්ටු කරලා
බලපු නුවණක්කාර මනුස්සයාට මේ සිංහයාගේ පොඩි අමුත්තක් පෙනුනා.
ඉතින් මේ නුවණක්කාර මනුස්සයා ඈත ඉඳන් සිංහයාට ගලකින් දමලා ගැහුවා. හැමෝම පුදුම කරමින් සිංහ
ගර්ජනාවක් වෙනුවට ඔවුන්ට ඇහුණේ බූරුවෙකුගේ බෙරිහන් දීමක්. එතකොට හැමෝටම තේරුණා මේක
කාගේ හරි කපටි වැඩක් කියලා.
ගමේ කවුරුත් සිංහයාට තිබ්බ බය නැතිවෙලා බූරුවා ළඟට ගිහින් ඌ අල්ලගෙන තමන්ගේ භාරයට ගත්තා.
අනේ ඉතින් අර වෙළෙන්දාගේ කපටිකම අහු වුණු නිසා ඔහුට ඔහුගේ ප්‍රියතම බූරුවා සදහටම
නැතිවුණා. කොච්චර දක්ෂ විදිහට කපටි වැඩ කළත් කවදාහරි ඇත්ත හෙළි වෙනවා. එතකොට තමන්ට
පාඩුවක් මිස ලාභයක් වෙන්නෙ නෑ.
වෙළෙන්දා සහ බූරුවා
0:00